sehrkar — ə. və f. bax: sehrpərdaz … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
harut — ə. 1) dünyəvi bir qadına bəslədikləri sevgiyə görə cənnətdən qovulmuş iki mələkdən birinin adı (bax: marut); 2) m. sehrkar … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
sehrafərin — ə. və f. sehr yaradan; sehrkar … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
sehrbaz — ə. və f. bax: sehrkar … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
sehrpərdaz — ə. və f. sehr edən, sehrbaz, sehrkar; gözbağlayıcı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
fetiş — <fr.> 1. İbtidai insanların təsəvvürüncə guya fövqəltəbii sehrkar qüvvəyə malik olan və buna görə də sitayiş obyektinə çevrilən cansız şey; sənəm, büt. Fetişlər cürbəcür olur: daş, ağac parçası, təsvirlər. 2. məc. Kor koranə, sözsüz şərtsiz … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qızmış — sif. 1. Od üstündə qalaraq yüksək hərarət almış, yandırıcı dərəcədə istilənmiş. Yaşıl qədəkdən uzun arxalıq geymiş, başına qırmızı sarıqlı sərpuş qoymuş bir sehrkar ocaqda qızmış ərsini dilinin üstünə basırdı. Ç.. 2. məc. Özündən çıxmış, qızışmış … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti